Aan het werk

Beste familie en vrienden!

We zijn drie weken geleden begonnen met werken/oriënteren. De eerste week was in Mwembeladu Ziekenhuis, het maternity ziekenhuis. We zijn daar een weekje geweest om wat te oriënteren hoe het er aan toe gaat, hoe de verpleegkundigen/verloskundige werken, wat er nodig is om de operatiekamer te heropenen enz. We hebben een hele lijst gemaakt van zaken die nodig zijn om er weer operaties (voornamelijk keizersneden) te doen, o.a.: zuurstof, bloed voor transfusie, naalden om spinale aneasthesie toe te dienen, en nog heel wat items. Dat zijn toch zaken waar je in Nederland niet bij stilstaat, omdat ze er zijn, en het is geregeld. Maar hier is het dus heel wat anders.

De afgelopen twee weken hebben we "meegelopen" in het grote (referral) ziekenhuis, het Mnazi Mmoja ziekenhuis. Dit was op verzoek van het hoofd van alle artsen (medical superintendent). Op deze manier zouden wij onze lokale collega's leren kennen en aan het werk zien, en vice versa. Het ging er met name om om te kijken of we er wat van bakken...de afgelopen twee weken in het Mnazi Mmoja waren vermoeiend. Niet alleen vanwege de vele keizersnedes die soms fysiek zwaar zijn, maar ook vanwege alle zaken die je om je heen ziet. Om niet in al te veel detail te treden: erbarmelijke omstandigheden voor de bevallende vrouwen. Het is een erg drukke afdeling met zo'n 30-35 bevallingen, en 5-10 keizersneden per dag. Door de drukte, chaos, en de tekortkomingen van het personeel gaat het regelmatig mis. Zowel met pasgeborenen, als met de bevallende vrouwen.

Sinds een paar jaar is er een samenwerkingsverband tussen het Mnazi Mmoja en een Noors ziekenhuis. Er is vooral veel aandacht voor de kinder- en neonatologie afdeling geweest. Er komen kinderartsen en gespecialiseerde verpleging, die hier een paar maanden wonen en werken, en wisselen vervolgens uit met een volgende "delegatie". Dit maakt dat de neonatologie (=pasgeborenen) afdeling die naast de verloskamers is, een stukje westers ziekenhuis is, met couveuses, monitoren, en verpleging geschoold door de Noren. Het is een behoorlijk contrast met wat er bij "de buren" gebeurt.

Wij hopen, als het lukt om de operatiekamer in het kleine maternity ziekenhuis te heropenen, de patiënten een alternatief te bieden voor het Mnazi Mmoja ziekenhuis. En op deze manier een prettigere en veiligere omgeving te bieden voor hun bevalling. Maar we hebben nog het een en ander te regelen, hopelijk lukt dat in de komende weken, zodat we aan de slag kunnen.

Aangezien het Engels van de verpleging in Zanzibar een stuk minder is dan in Kenia, zijn we ook bezig om eindelijk redelijk Swahili te leren. Sinds een week zijn we begonnen met lessen van mama Amina. Ze is een gepensioneerde lerares, die in een klein huis ergens in het labyrint van steegjes van Stone town woont. Hoewel we nog maar net zijn begonnen ligt het tempo hoog. Wees dus niet verbaasd als er binnenkort een Swahili berichtje op de site staat.

Voor degenen die ons graag brieven/kaartjes e.d. willen sturen: we hebben een postadres! Je kunt het gewoon aan ons adresseren, dus hoeft geen ziekenhuis/organisatie naam bij.

P.O. Box 1199
Main Post Office Stonetown
Zanzibar
Tanzania

Groetjes,
Anna en Albert