Tumerudi nyumbani!

Na een weekje op pad te zijn geweest in Kenia met vrienden uit Nederland, zijn we weer thuis.

Vorige week kregen we in Nangina bezoek van Jordy en Stephanie, twee vrienden uit Nederland. Aangezien zij ook beiden in de medische wereld zitten waren zij benieuwd hoe het er in ons ziekenhuis aan toe ging. Het was erg leuk om bekenden op bezoek te hebben, en onze ervaringen te kunnen delen. Jordy en Stephanie hebben twee dagen meegelopen in het ziekenhuis en ook wat advies gegeven bij bepaalde patiënten. Verder werden de kinderen op de kinderafdeling getrakteerd op een middag bellen blazen en ballon figuurtjes maken, wat ze erg leuk vonden.

Na deze dagen van werk in het ziekenhuis, was het tijd om wat meer van het land te zien. We zijn naar de "Masai Mara" afgereisd. Dit is een natuurreservaat vlak bij de grens met Tanzania. Het is eigenlijk een verlengde van de Serengeti in Tanzania. Er leven daar talloze wilde dieren. Deze tijd van het jaar is uniek, omdat er dan een wildebeest (gnoe) migratie plaatsvindt vanuit het droge en dorre gebied van de Serengeti naar het groene gras van de Masai Mara. Je ziet duizenden wildebeesten verspreid over het landschap zover het oog reikt. Helaas wordt het uitzicht soms vervuilt met hordes wazungu (=blanke toeristen) in busjes, wat ten koste gaat van de bijzondere ervaring. Maar ondanks de vele mede toeristen was het een erg mooie ervaring. Als klap op de vuurpijl konden we op onze laatste dag nog getuige zijn van duizenden wildebeesten die de Mara rivier overstaken. Dit was werkelijk een natuurspektakel. Een aantal van de wildebeesten die door het water trekken redden het niet doordat ze verdrinken of worden aangevallen door krokodillen. Daarnaast zie je tussen de wildebeesten door hier en daar nijlpaarden lopen, een prachtig en uniek gezicht. Naast dit spektakel hebben we ook talloze wilde dieren gespot zoals jullie op de foto's kunnen zien.

Na de safari zijn we verder gegaan naar het Kakamega Forrest. Dit is een uniek stuk bos, dat vroeger deel uitmaakte van het oerwoud, dat tot aan Congo reikt. Door de snelle bevolkingsgroei is er veel van het woud gekapt, en is er slechts een klein stukje over: Kakamega Forrest. Er leven hier talloze dieren, die nergens anders in Oost-Afrika te vinden zijn. Het is een paradijs voor de echte vogelaar! We hebben hier een "zonsopkomst wandeling" gemaakt, welke om 5 uur 's ochtends begon. Met de zonsopkomst werd ook het hele regenwoud wakker met al zijn geluiden en kleuren wat een hele mooie ervaring was.

Bij thuiskomst werden we verwelkomd door onze katjes! Ze worden steeds groter en ondeugender, geen gordijn of kussen is meer veilig. Deze week zullen we van 3 kleintjes afscheid nemen, en gaan ze over naar hun nieuwe thuis.

Tot zover!

Groet,
Anna en Albert