Terug van vakantie

Beste vrienden en familie!

We zijn net terug van een heerlijke vakantie in Nederland en Polen, waarbij we volop hebben genoten van familie en vrienden weer te zien, en uiteraard van het lekkere eten, en de warme douche!

Terwijl thuis de schaatsen van zolder zijn gehaald, hebben wij het stof van onze ventilator geveegd. Het droge seizoen is aangebroken en dat is af en toe zweten geblazen. Verder betekent het droge seizoen niet alleen dat er geen regen meer valt, maar blijkbaar ook dat er geen water op de tap was. Hierdoor waren wij, net als de rest van onze buren afhankelijk van een waterbron, 200m verderop! Om de 2-3 dagen moest Albert met containers op en neer om water te halen, maar inmiddels heeft hij wat hulpmiddelen bedacht om zoveel mogelijk containers te sjouwen: een fiets, de brommer van de buurman, en een kruiwagen. Erg handig! Ook de naastgelegen basisschool kampte met watertekort en kwam op het ziekenhuisterrein water te halen. Elke leerling had een teiltje, flesje of klein containertje mee om water te halen.

Naast het waterhalen, zijn we ook weer druk aan het werk in het ziekenhuis, wat vol ligt. Er is een staking, dit keer van de verpleging in de openbare ziekenhuizen, wat maakt dat er meer patiënten naar ons ziekenhuis worden doorgestuurd. Aangezien het "referral" ziekenhuis in de regio ook is gesloten, komen er ook meer "ingewikkelde" patiënten naar ons toe. Dit maakt dat we weer heftige ziektegevallen hebben gezien en getracht hebben te behandelen voor zover de mogelijkheden er waren.
Ook op de "maternity" afdeling is de drukte toegenomen. De afgelopen tijd hebben we ook daar ernstig zieke zwangeren gezien. Daarnaast zijn er een aantal premature kinderen (te vroeg geboren) geboren. In Nederland gaan zulke kleintjes direct naar de "neonatologie" afdeling, waar alle aandacht en zorg voor hun klaarstaat. Helaas is dit hier niet het geval. Deze kleintjes die soms slecht 1,2 kg wegen, en dus erg vatbaar voor ziektes en kou, leggen we op onze zelfgemaakt "nursery". In een warm bedje, met soms een zuurstof slangetje, en met regelmatig suikerwater door het infuus of voorzichtig door een spuitje laten drinken (borstvoeden kunnen deze prematuren nog niet). En dan is het hopen dat ze sterk genoeg zijn om zich door deze kwetsbare periode heen te slaan.

Hoewel de beschikbaarheid van bloed altijd al een probleem is, is het door de toegenomen drukte nog schaarser. Bloed is hier hard nodig. Voor bijvoorbeeld kinderen met malaria, of voor tijdens de operatie. Helaas is het bloed hier erg schaars en is het ziekenhuis afhankelijk van de bloedbank, die maar mondjesmaat een paar zakjes bloed geeft. Albert kwam op het idee om in ons ziekenhuis bloed te werven, en vervolgens de bloedmonstertjes voor de benodigde tests (o.a. HIV, Hepatitis B) naar de bloedbank te sturen, zodat we onze eigen voorraad krijgen. Dit was een succes. Uiteraard moesten wij het goede voorbeeld geven en hebben we ook gedoneerd.

Na de vakantie wachtte ons nog een leuke verrassing. Stippie, de kat, kwam weer langs! Stippie had zich in de vier weken dat we weg waren prima vermaakt, door dan weer bij de ene, dan weer bij de andere collega te eten en te logeren. Dit gaf ons een gerust gevoel, dat Stippie zich prima zal redden, als we vertrekken.

Aangezien dit de laatste weken zijn in Nangina, staan ze nu ook in het teken van "overdragen". We willen mensen aanwijzen, die de verantwoordelijkheid op zich zullen nemen van een aantal projecten die we hebben opgezet. Onder ander "Mama-care", het wekelijkse lesgeven, de baarmoederhalskanker screening poli. Het zou toch zonde zijn als het allemaal in elkaar zakt na ons vertrek.

Zoals sommigen al weten, die we in december hebben gesproken, zal ons tropenavontuur nog niet eindigen. We zullen eind maart vertrekken naar onze volgende "VSO placement". Dit maal op Zanzibar. Het zal werk zijn dat nog meer gericht is op vrouwen, problemen rond de zwangerschap en pasgeborenen, omdat het een "vrouwenziekenhuis" betreft. Maar hierover een andere keer meer.

Liefs,
Anna en Albert

PS: door traag internet heeft het een paar weken geduurd voordat we een post konden plaatsen. Maar als je dit kunt lezen, is het nu wel gelukt!